03 oktober 2004
Anne Frank
Als het aan de tweedekamer licht moet Anne Frank postuum het Nederlands staatsburgerschap krijgen. Alleen dan kan ze in aanmerking komen voor de titel Nederlander van de eeuw die de KRO dit jaar in navolging van de BBC wil uitrijken. Het TV programma Netwerk liet zondagavond zien hoe zowel Jeltje van Nieuwenhoven als Boris Ditrich en zelfs Femke Halsema minister Verdonk smeekten om toch vooral de nationaliteit van het Duitse meisje postuum te veranderen. Het is te hopen dat de minister niet voor deze immorele nationalistische chantage zwicht. Allereerst getuigt het van griezelige combinatie van bureaucratie en nationalisme dat de KRO de paraaf van een minister nodig acht om iemand voor te kunnen dragen voor de titel Nederlander van de eeuw. Ruim zestig jaar nadat Nederland haar grenzen sloot voor joodse vluchtelingen lijkt de omroep nog steeds te denken dat persoonsbewijzen een soort hogere waarheid in zich dragen. Wie niet de juiste stempels in zijn paspoort heeft staan, heeft pech gehad. Het is precies dat griezelige respect voor identiteitspapieren dat er voor gezorgde dat uit Nederland meer joden per hoofd van de bevolking zijn vermoord dan uit welk west europees land dan ook.
Bovendien is het twijfelachtig of een meisje wiens leven tot een gruwelijk vroeg einde kwam door toedoen van landgenoten, in aanmerking moet komen voor de titel Nederlander van de eeuw. Slachtofferschap is, in tegenstelling tot wat steeds meer mensen denken, geen prestatie maar een gruwelijk noodlot. Anne Frank heeft haar faam, hoe spijtig dat ook mag zijn voor de liefhebbers van haar dagboek, te danken aan de zuiveringspolitiek van het derderijk. Had ze de oorlog overleeft, dan zouden er vandaag beslist geen mensen in de rij staan om het achterhuis te bezoeken. Anne Frank verkiezen tot Nederlander van de eeuw zou een beloning zijn voor het regiem dat haar wilde vernietigen. Dat de KRO juist een onschuldig slachtoffer op de troon van de geschiedenis wil zetten is vanuit haar katholieke wortels te begrijpen, maar Anne Frank is geen Jezus, en het valt te hopen dat ze dat ook nooit wordt.
Daar komt bij dat het achteraf toekennen van de Nederlandse nationaliteit aan Anne Frank een gruwelijke ontkenning is van de geschiedenis. Anne Frank, en met haar vele duizenden Joden, waren ongetwijfeld heel blij geweest met de Nederlandse nationaliteit toen ze nog leefden. Nu is het te laat, zelfs voor een televisie programma. De gedachte iemand na zijn of haar dood nog snel een paspoort te geven is bizar en macaber. We graven madame Curie ook niet op om haar postuum met een chemo kuur te willen genezen van haar stralingsziekte. Anne Frank stierf in 1945 als stateloos burger in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Het zou de Nederlandse politiek sieren wanneer ze haar verder met rust liet. Haar alsnog Nederlander maken zou een grote ontkenning en belediging van haar korte leven zijn. Mocht de minister wel door de knieën gaan, dan is het een kwestie van tijd voor ze postuum Christen en Arisch worden gemaakt. Toch, de belangrijkste rede voor minister Verdonk om niet te zwichten voor het populisme van de verschillende kamerleden, is dat het niet in de geest van haar belijd past. Deze minister laat families uit elkaar vallen omdat vluchtelingenouders van hun kinderen kunnen worden scheiden. Deze minister staat het vluchtelingen niet toe om met medisch onderzoek aan te tonen dat ze zijn gemarteld. Deze minister kijkt toe hoe de IND asielzoekers intimideert tijdens hun asielprocedure. Deze minister laat mensen het land uit zetten die hier al meer dan tien jaar wonen. Deze minister beweert met droge ogen dat Tsjetsjenië, Liberia, Somalië en Afghanistan veilige landen zijn waar mensen gewoon naar terug kunnen. Beter dan dode mensen van een paspoort te voorzien kan deze minister haar tijd dus besteden aan het beschermen van nog levende mensen.
was te lezen in het Parool
Volg Micha