24 juni 2013
Zorgwerking
Het Willem Drees huis is een bejaardenhuis dat ergens in de jaren zeventig van de vorige eeuw moet zijn neergezet. ’S Ochtends trekt een stoet gehaaste ouders naar het ongeveer even oude kinderdagverblijf er tegenover. Beide gebouwen hebben grote ramen. Wie naar de gebouwen kijkt, kijkt naar binnen. Links kleuterspeelgoed, tekeningen aan de muur en poppen van Bert en Ernie, rechts donkere houten meubels die de verhuizing van eigen huis naar bejaardenflat hebben overleefd. Op de vensterbanken orchideeën en fuchsia’s. De beneden woningen hebben een heel klein tuintje. Soms met een vogelhuisje.
Een enkelle flat staat leeg. Daar zie je pas hoe klein de kamers zijn. Vergeeld behang, linoleum en een leeg aanrechtje wachten op een nieuwe bewoner. Het kinderdagverblijf is een vertrekpunt. Het Willem Drees Huis een eindpunt.
Ik zit er met mijn leeftijd precies tussen in.
Midden in het leven.
Ik stel mij voor dat het Willem Drees huis ruikt zoals het verpleegtehuis waar mijn Opa de laatste tien jaar van zijn leven door bracht. Ik kwam daar in mijn herinnering vrij vaak. Maar realiseer mij nu steeds meer dat Opa er het grootste deel van de dag alleen heeft doorbracht. De meeste bewoners op zijn afdeling waren, in tegenstelling tot mijn Opa, dementerend. Sommige verplegers waren super zorgzaam, andere waren sadistisch. Het rook er op de gang naar doorgekookte groente en urine. Heel anders dan op het kinderdagverblijf.
Het kost mij moeite om mij voor te stellen dat ook ik op een dag in zo een flatje terecht kom. Ik maak mijzelf wijs dat er tegen die tijd uitvindingen zijn gedaan die alles zullen veranderen. Waarschijnlijk hielden de huidige bewoners het ook lang niet voor mogelijk hielden dat ze hier terecht zouden komen. Toen dit het Willem Drees Huis Werd geopend liepen ze nog achter een kinderwagen vermoed ik.
Boven de ingang van het Willem Drees . Veel groter dan de naam van Willem Drees staat daar het oranje paarse logo van de OSIRA-GROEP. Dat zal het bedrijf zijn dat verantwoordelijk is voor de medewerkers van het Willem Drees Huis.
Er gaat een onmenselijke arrogantie uit van bord. Alsof het hier niet om woningen gaat, maar om een bedrijf, waar de bewoners producten zijn. Ik begrijp dat ook de zorg een bedrijfstak is. Maar wie wil er thuis komen van een wandeling en naar binnen moeten door een poort waar OSRIA-GROEP boven staat.
Volg Micha