06 oktober 2019
Transitieteam Incidenten
Wekelijks geeft Micha Wertheim berichten van het Transitieteam door aan lezers van de Volkskrant
Het Transitieteam is dol op incidenten. Zonder incidenten zou er geen verontwaardiging zijn. Verontwaardiging verschaft het Transitieteam de luwte waarin we opereren.
Zoals bekend is onderwijs een obstakel voor de Transitie. Docenten indoctrineren onze kinderen op school met geschiedenis, taal en kunstonderwijs. Net als maatschappijleer is dat allemaal kennis die later alleen maar in de weg zit. Kinderen moeten juist leren dat ze niet meer dan een product zijn. Daarom kunnen klassen ons niet groot genoeg zijn. Hoe minder leerkrachten een kind ziet, hoe kleiner de kans dat het kritisch gaat denken. Met alle risico’s van dien. Of zoals minister Eric Wiebes van Economische Zaken en Klimaat het onlangs mooi verwoordde: ‘Onderwijs is een van mijn favorieten. En dan praat ik niet over hogere lonen voor leraren, want dat leidt niet tot een hoger verdienvermogen voor de samenleving.’
Daarom zijn we blij met de ophef die om de zoveel tijd ontstaat als er weer eens een islamitische school ontspoort. Hoe groter de verontwaardiging, hoe meer rust ons dat geeft om door te pakken. Wist u bijvoorbeeld dat het kabinet de alfastudies in Nederland gaat halveren?
Hetzelfde geldt voor de rechtsstaat. In Hongarije en Polen is men daarin al veel verder. Daar begrijpen rechters en advocaten inmiddels dat ze er voor de staat zijn. Helaas is hier nog weinig draagvlak voor de Poolse en Hongaarse aanpak. Wie in Nederland rechters wil ontslaan, stuit nog steeds op veel verzet. Wat dat betreft kunnen we in Europa nog veel van elkaar leren. Toch zitten we hier niet stil.
Niet alleen gaan we veel meer geld uitgeven aan de landsadvocaat, we hebben, samen met het kabinet, ook de bijl gezet in de sociale advocatuur. Wist u dat tweederde van de sociaal advocaten al overweegt te stoppen, omdat ze het financieel niet volhouden? Als die paar resterende sociaal advocaten er straks ook mee stoppen, kunnen we de rechtsstaat hervormen zonder een rechter te ontslaan.
Grote kans dat u niet wist van deze aanslag op de rechtsstaat. Dat komt natuurlijk door die andere aanslag op de rechtsstaat. Die was zo gruwelijk, en de verontwaardiging erover zo groot, dat bijna iedereen vergat dat de afbraak van de sociale advocatuur gewoon verder gaat. Hoe vaker de woorden ‘aanslag op de rechtsstaat’ vallen, hoe meer luwte er ontstaat om diezelfde rechtstaat aan de achterkant af te breken.
Dankzij incidenten en verontwaardiging kan de Transitie verder.