24 december 2019
Transitieteam: Winaars
Wekelijks geeft Micha Wertheim berichten van het Transitieteam door aan de lezers van de Volkskrant.
Waar we niet van houden bij het Transitieteam, dat zijn de verliezers. Natuurlijk, om te winnen heb je verliezers nodig. Maar daarna moeten verliezers hun plaats weten. En die plaats is daar waar we geen last van ze hebben. Of het nu gaat om sporters, oppositiepartijen, chronisch zieken, armoelijders, vluchtelingen of gehandicapten, het wordt tijd dat ze snappen dat ze in de weg staan, liggen en strompelen. Ze kosten de samenleving bakken met geld, dat beter geïnvesteerd kan worden in de winnaars.
Te lang is ons door de verliezers een schuldgevoel aangepraat. We zouden compassie met ze moeten hebben. Dat heet dan moraal. Toevallig wel een moraal die vooral de verliezers goed uitkomt. Hoe vaak horen we niet over het belang van empathie. Het klinkt allemaal heel logisch, maar waar blijft de empathie van de verliezer voor de winnaars?
Verliezers moeten ophouden zichzelf als slachtoffers te zien. Als winnaars hun geluk aan zichzelf te danken hebben (gezond eten, goed sporten, hard werken, slimme keuzes maken, in het juiste gezin geboren worden), geldt dat voor verliezers ook.
Het enige wat verliezers verdienen, is onze totale minachting.
Daarom is het Transitieteam niet alleen blij dat de belastingdienst jaren keihard heeft gejaagd op ouders die recht hadden op de kinderopvangtoeslag, maar ook dat de landsadvocaat daarvoor een particulier advocatenbureau inhuurde. Waarom een ambtenaar (loser) in dienst nemen als je ook Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn-advocaten (winnaars) kunt betalen om dat soort klusjes op te knappen? Na de transitie is alles voor de Rijcken met een Fortuijn.
Ons grootste probleem met verliezers is trouwens niet moreel, maar esthetisch van aard. Vluchtelingen, gehandicapten, chronisch zieken en armoezaaiers hebben één ding met elkaar gemeen: ze bederven het straatbeeld.
Daarom is het belangrijk dat ook gehandicapten, chronisch zieken en vluchtelingen voortdurend het gevoel hebben dat ze frauderen.
We spreken de hoop uit dat de landsadvocaat in de toekomst Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn-advocaten ook wil betalen om hen op te jagen.
Laten we toch nog één keer naar gidsland Engeland kijken: daar kregen de verliezers van het Brexitreferendum meteen te horen dat er over die uitslag nooit meer te praten valt. Eens verloren is na de transitie altijd verloren.
Dat het land waar fairplay ooit hoog in het vaandel stond de Transitie heeft kunnen maken naar the winner takes all, geeft hoop voor de toekomst en de Transiti