Transitieteam: Avondklok

Het invoeren van een avondklok blijkt, zo lazen en hoorden wij de afgelopen weken, in Nederland zeer gevoelig te liggen. Dat heeft, zo ontdekte de archivaris van het Transitieteam, te maken met de Tweede Wereldoorlog. Dat was een oorlog die zich in Nederland afspeelde en waarvan sommige wonden nog niet geheeld zijn.

Onze archivaris heeft na lang speuren in de AO-reeks ontdekt dat er tijdens die Tweede Wereldoorlog een aantal vervelende dingen zijn gebeurd. Zoals een genocide en het standrechtelijk vermoorden van politieke tegenstanders.

Maar het aller-, aller-, allerergste, zo ontdekte onze archivaris, was de invoering van een avondklok. De spertijd, zoals die verschrikkelijke maatregel van de bezetters heette, liep oorspronkelijk van 00.00 uur tot 04.00 uur in de nacht. Dat was verschrikkelijk voor al die onschuldige Nederlanders die gewoon verder wilden met hun leven.

Na twee jaar bezetting werd de spertijd in Amsterdam aangepast. Inwoners die nog niet gedeporteerd of vermoord waren, moesten toen al om 8 uur ’s avonds binnen blijven. Alleen voor mensen die moesten werken werd een uitzondering gemaakt. Onze archivaris was in tranen toen hij ons zijn bevindingen vertelde.

Het Transitieteam is daarom van mening dat een avondklok 75 jaar na dato nog te gevoelig ligt.

Gelukkig zijn er ook genoeg zaken waar we in Nederland na 75 jaar wel weer prima tegen kunnen:

– Het door de overheid etnisch profileren van burgers.

– Het gebruik van de term ‘zwartjes’ in ambtelijk overleg.

– Onderscheid maken tussen mensen en ongedierte door te spreken van ‘een nest Antillianen.’

– Een officier van justitie van een zaak halen omdat ze zich heeft ingelaten met mensen die het wagen tegen racisme te zijn.

– Jongeren die hier geboren zijn van staatswege oproepen om ‘op te rotten’ naar hun eigen land.

– Het tijdens een pandemie proberen uit te zetten van niet-criminele bejaarden en andere kwetsbare mensen naar landen waar ze geen opvang of zorg zullen krijgen.

– Het maandenlang opsluiten van mensen die vanwege corona onmogelijk terug kunnen naar hun land van herkomst.

– Het uitnodigen van bewezen antisemieten bij praatprogramma’s van de publieke omroep, omdat het leuke tv oplevert.

– Het in concentratiekampen laten creperen van families die zijn gevlucht voor gruwelijk oorlogsgeweld.

Al met al zijn we dus een behoorlijk veerkrachtig landje. Het Transitieteam heeft er dan ook alle vertrouwen in dat over een jaar of tachtig ook het trauma van spertijd een heel klein beetje zal zijn geheeld.