20 februari 2022

Transitieteam: Boekenclub

Deze week keek het Transitieteam Buitenhof. Joris Luyendijk mocht zich daar verantwoorden voor een boek dat hij had geschreven. De tafelgenoten met wie Luyendijk sprak, verklaarden voorafgaand aan het gesprek dat zij het boek niet hadden gelezen. Heel goed! Want wie een boek niet gelezen heeft, kan zich vaak het best een mening vormen. Het lezen van een boek brengt mensen vaak alleen maar in verwarring.

Ook het Transitieteam heeft het boek van Luyendijk niet gelezen. De enige boeken die wij bezitten, staan aan elkaar gelijmd ter decoratie tegen de muur van onze coffee corner. De boeken van Luyendijk staan daar niet tussen. Wie zijn debuut Een goede man slaat soms zijn vrouw noemt, komt er bij ons niet in.

De presentator van Buitenhof deed het heel goed. Lang geleden hielp hij de Transitie door het woord college van een nieuwe betekenis te voorzien. (‘College’ betekent dankzij Twan: een gezellig toegankelijk en amusant tv-programma waarin een psychopaat ruim baan krijgt of waarin kritiekloos reclame gemaakt kan worden voor een musical van Joop.) Twan begrijpt hoe tv gemaakt moet worden.

Daarom had hij Neelie Kroes uitgenodigd om in één uitzending van Buitenhof twéé keer over ethische kwesties te spreken. Of het nu gaat over wapenhandel met de Arabische Emiraten, geheime deals met prins Bernhard, handel met Enron, brievenbusfirma’s of beloften over het niet aannemen van commissariaten na een baantje als Eurocommissaris: mevrouw Kroes weet niet alleen alles van ethiek, ze doet het ook goed op tv.

Net als Sylvana Simons, die het boek waarover gesproken werd ook niet had gelezen. Wel was Simons hoogst verbaasd en een tikje verontwaardigd over wat er, volgens haar, zou staan in het boek, dat ze niet gelezen had. Verbazing en verontwaardiging doen het nu eenmaal beter na de Transitie dan kennis van zaken, interesse en empathie.

Simons, die ooit Sexquiz on The Beach presenteerde, waarin ze geblinddoekte mannen aan borsten van vrouwen liet voelen om te raden wie hun vriendin was, en die haar politieke carrière bij het zeer inclusieve DENK begon, begreep he-le-maal niet hoe het toch kon dat Joris tijd nodig had gehad om tot bepaalde inzichten te komen.

Wij ook niet! Wie tot een inzicht is gekomen, had het daarvoor blijkbaar mis. En voor missers is na de Transitie geen plaats meer.

Volgende week bespreken we in onze boekenclub Amusing Ourselves to Death van Neil Postman. Zorg alvast dat u dat boek niet gelezen heeft!