Transitieteam: zonder publiek

Deze week ging in het Transitietheater in Amsterdam de voorstelling It’s Time for Nature to Nurture in première. Dit toneelstuk is gebaseerd op het proces dat een groep Amerikaanse politiek biologen drie jaar geleden aanspanden tegen een kudde zebra’s in het Serengeti-park in Tanzania. Met hun rechtszaak wilden de politiek biologen een vuist maken tegen institutionele genderongelijkheid zoals die bij dieren in het Serengeti-park nog te vaak voorkomt. Politieke biologie is een vrij nieuwe tak van wetenschap, die geen genoegen neemt met ongelijke machtsverhoudingen in de natuur. Eerder namen politiek biologen stelling tegen grensoverschrijdend gedrag bij een zwerm sprinkhanen in Minnesota. Ook een school bultkoppapegaaivissen in het Great Barrier Reef kreeg al te maken acties van politiek biologen die bezwaar maakten tegen de weinig diverse samenstelling van de school waarin de vissen zich bewogen.

Wat de rechtszaak tegen de zebra’s interessant maakte voor ons theatergezelschap, is de vraag of zoogdieren uit Noord-Amerika het recht hebben om hun manier van denken op te dringen aan zoogdieren uit een ander continent

De voorstelling, waar in het kader van interspecicisme evenveel dieren als mensen aan meededen en waarin geen taal maar alleen geluid gebruikt werd, was een groot succes. Al zat er vrijwel niemand in de zaal. Want dat mag met de huidige regelgeving niet.

Toch zijn we blij dat de theaters open mogen. Het Transitieteam vergelijkt theaters graag met ziekenhuizen. Beiden zijn belangrijk voor het welzijn van de bevolking. Wat voor ziekenhuizen geldt, zou daarom ook voor theaters moeten gelden. Hoe meer lege bedden op de IC, hoe beter. Zo is het ook met de zaalbezetting. Hoe meer lege stoelen in een zaal, hoe beter dat is voor het publiek en voor de kunst.

Het Transitieteam ziet de beslissing van de overheid om theaters en theatermakers financieel onder druk te zetten om op te treden voor een minimaal publiek dan ook als het begin van de Transitie naar theater zonder publiek.

De reactionaire gedachte dat kunst een publiek verdient, is iets waar het Transitieteam al jaren tegen ageert. Publiek is van nature vrij behoudend en kan daarom gezien worden als de grootste rem op artistieke innovatie. De paar mensen die onze voorstelling It’s Time for Nature to Nurture wel bijwoonden, liepen na aan half uur verveeld de zaal uit. Zowel de bezoeker als onze voorstelling is dus beter af als we voortaan op moeten treden voor lege zalen.