Transitieteam: agenda

Het Transitieteam zet graag onderwerpen op de agenda. Daarna verliezen we onze interesse. We gaan ervan uit dat anderen het dan oppakken en oplossen. Wie dat zijn en hoe dat gebeurt interesseert ons niet. Ergens aandacht voor vragen is voor het Transitieteam veel urgenter dan ergens aandacht aan besteden. Zodra iets op de agenda staat, verliezen we onze aandacht en gaan we op zoek naar iets wat allang op de agenda had moeten staan. Als dat betekent dat andere dingen weer van de agenda afvallen, dan is dat maar zo.

Een goed voorbeeld zijn mobiele telefoons op school. Dat die apparaten verslavend en schadelijk zijn voor jongeren, is al meer dan tien jaar onomstreden. Daarom hebben wij het op de agenda gezet. Daar krijgen we nog dagelijks complimenten voor. Dat sommige scholen daadwerkelijk zijn overgegaan tot een verbod op die verslavende apparaatjes is leuk, maar niet heel belangrijk. Dat de lessen, de pauzes en het geestelijk welzijn van de leerlingen op die scholen met sprongen vooruit zijn gegaan, boeit ons nauwelijks.

Het Transitieteam begrijpt heel goed dat de overheid verder geen aandrang voelt om echt in actie te komen tegen telefoons, de apparaatjes die overduidelijk een bijdrage aan de overbelasting van de ggz. Behalve één zinnetje op de website, waarin een advies wordt gegeven, heeft men op het ministerie wel wat beters te doen. Er zijn nog genoeg zaken die schreeuwen om ook op de agenda te komen. Die gaan voor.

Ondertussen zijn er nog veel scholen die leerlingen niet lastigvallen met wat goed voor ze is en wat niet. Het zijn dezelfde pedagogen die vroeger ook niet zo moeilijk deden over seks tussen docenten en studenten. Terecht, want telefoons zijn net als hormonen, leerlingen zullen er vroeg of laat toch mee om moeten leren gaan.

Het Transitieteam roept al jaren dat we niemand moeten betuttelen. Beter is het om ergens anders verontwaardigd over te zijn en erop te vertrouwen dat het vorige probleem dan als vanzelf van de agenda verdwijnt. Wat dat betreft is het Transitieteam opgelucht dat niemand het in de discussie over de schadelijkheid van telefoons ooit over het vmbo en het mbo heeft. Daar zitten natuurlijk de meeste leerlingen, maar de ouders die zich zorgen maken over telefoons in het onderwijs hebben hun kinderen meestal op andere scholen. Daarom staan telefoons in het beroepsonderwijs niet op de agenda.

En problemen die niet op de agenda staan, die bestaan niet.