01 september 2024
Transitie Journaal: rotte appels
Wekelijks presenteert Micha Wertheim een Transitie Journaal aan de lezers van de Volkskrant.
Het gaat niet goed met het Intergalactisch Theatergezelschap Amsterdam (ITA). Het Transitie Journaal sprak met een aantal culturele transitieconsultants die juist nu mogelijkheden zien om het gezelschap nieuw leven in te blazen.
Voordat het zover is, willen we eerst een pluim uitdelen aan de oud-hoofdredacteur van de Theaterkrant en voormalig adviseur van de Raad voor Cultuur, Constant Meijers, die eerder deze week in deze krant voorstelde om zo snel mogelijk alle ‘rotte appels’ uit het gezelschap weg te snijden.
Mensen ‘rotte appels’ noemen, daar kun je het transitieteam midden in de nacht voor wakker maken. Ongedierte mag je ze ook noemen, of kankercellen. Zolang je maar ophoudt te doen alsof het om mensen van vlees en bloed gaat. Wat dat betreft kan Meijers vandaag nog voor onze nieuwe regering gaan werken. Want of het nu om buitenlanders gaat of om steracteurs, de taal die we gebruiken om de mensen aan te wijzen waar we vanaf willen, is dezelfde.
Het steekt Meijers dat er voor het ontslag van de rotte appels ‘geen juridische grond zou zijn’. Ook daarmee geeft hij aan de tijdsgeest perfect aan te voelen.
Zoals ons kabinet door internationale verdragen en wetten wordt tegengewerkt bij het uitroepen van de zo gewenste asielcrisis, zo kan ITA nu ook niet doorpakken vanwege het arbeidsrecht. Juristen vormen met hun ingewikkelde wetten en procedures een grote bedreiging voor de transitie. De wereld zal een stuk rechtvaardiger aanvoelen als we na de transitie iedere rotte appel, zonder tussenkomst van advocaten, hebben weggesneden.
Dat juist een oud-hoofdredacteur van de Theaterkrant de tijdsgeest zo aanvoelt, is hoopgevend. Theater ging voor de transitie vaak over de misvatting dat alle mensen zowel over goede als minder goede eigenschappen beschikken. Wie te veel theater heeft gekeken, zou zelfs kunnen gaan geloven dat alle mensen rotte plekjes hebben. Dat het de kunst is om met onze eigen rot en die van anderen om te gaan.
Allemaal onzin. Iedereen die een schaal met plastic fruit heeft gezien, weet dat niet-rottende appels wel degelijk bestaan. Na de transitie zal kunst ons daaraan helpen herinneren.
Dit brengt ons bij het reddingsplan. Wij stellen voor dat ITA voortaan Toneelvereniging Amsterdam Centrum (TAC) gaat heten. Acteurs zullen bij TAC samen op zoek gaan naar het plezier van samen theater maken. Uitvoeringen zullen, om de druk van de ketel te halen, alleen toegankelijk zijn voor ouders en vrienden.
De transitie redt zich ook zonder theater.
Volg Micha