04 oktober 2024
Transitie Journaal: Vijanden
Wekelijks presenteert Micha Wertheim een Transitie Journaal voor lezers van de Volkskrant.
Zonder vijand geen overwinning. Zonder overwinning geen Transitie. Het Transitiejournaal daarom altijd op zoek naar vijanden.
Weinig mensen begrijpen dat zo goed als Asha ten Broeke, die als geen ander in staat is vijanden te vinden waar anderen ze niet eens zouden zoeken. Afgelopen week opende ze haar column met haar opwinding over een ongevoelige krantenkop.
Die kop had ze gevonden in een publicatie die in Nederland vrijwel door niemand gelezen wordt. Een sensatieblad uit de stad New York, waar op de redactie waarschijnlijk niemand de taal verstaat waarin Ten Broeke zich opwond. Maar dat is juist goed. Vijandschap werkt het best wanneer beide partijen elkaar niet kunnen of willen begrijpen.
Het Transitie Journaal is diep onder de indruk van de manier waarop Ten Broeke een vijand uitkoos waarvan ze niet kon verliezen. Zo houdt Ten Broeke de wereld voor zichzelf en haar lezers overzichtelijk. Overzichtelijkheid is de pijler van de Transitie.
De gewraakte kop, ‘Piep piep boem!’, verwees naar de manier waarop de Israëlische geheime dienst strijders van Hezbollah met piepers wist te doden en verminken. Volgens Ten Broeke had er ‘Piep piep boem au’ moeten staan.
Uit bewondering voor Ten Broeke laten wij vandaag zien hoe op die manier zelfs haar eigen woorden, met dezelfde methode, gebruikt kunnen worden om ook haar tot vijand te maken. Halverwege haar tekst draait Ten Broeke, om haar lezers wakker te schudden, de woorden Joden en Palestijnen om. We lezen dan hoe Joden sinds 1948 door Palestijnen steeds wreder worden onderdrukt. Die omdraaiing eindigt ze met: ‘Op 7 oktober 2023 vallen Joodse strijders uit Gaza het zuiden van Palestina binnen. Ze vermoorden bijna 1.200 Palestijnen, soms op gruwelijke wijze.’
Soms?
Er staat dus dat Asha ten Broeke vindt dat je mensen ook op heel humane wijze kunt afslachten. Schande!
Of Ten Broeke dat echt zo bedoelde interesseert ons eigenlijk niets. Zoals Ten Broeke ook niet wezenlijk geïnteresseerd is in de New York Post. Waar het om gaat is de geur van overwinning die je ruikt als je een vijand gevonden hebt waarvan het gemakkelijk winnen is.
Want wie geen vijand heeft zal tegen zichzelf moeten vechten. En wie dat doet, gaat twijfelen en compromissen sluiten.
Iets waarmee de Transitie niets opschiet.
Volg Micha